Jean is een twintigjarige jongen die met zijn zusje Odilette en hun ouders opgroeit in een eenvoudig arbeidersmilieu in Parijs in de jaren vijftig. Hij is een slimme jongen, een denker, maar voor studie was geen plaats. Hij werkt als arbeider in een lampenfabriek. Op een dag valt zijn collega André vanaf een balustrade in de fabriek naar beneden en komt te overlijden. Jean denkt dat hij er schuld aan heeft en hij krijgt een week vrij om het verlies te verwerken. Voor zijn zusje vat hij een bijzondere, alles omvattende liefde op. Odilette denkt een oude ziel te hebben en verdronken te zijn in de Seine. Wanneer Jean de jongere Noël ontmoet, ontstaat er een snelle en onverwachte vriendschap. In het verhaal zitten verwijzingen naar de kunsten, zoals naar de beeldhouwer Jean Rodin. Er gebeuren, terloops, aangrijpende dingen, zoals moord en misbruik. Het verhaal is geschreven in een poëtische taal, in een lichtvoetige stijl. De beelden en gevoelswereld van de hoofdpersoon worden opgeroepen door de onverwachte betekenis van de woorden en korte zinnen. De auteur (1963) debuteerde in 2013 met 'Witte vlag', waarna in 2017 'De kuur' volgde. Voor een breed lezerspubliek.