Een autobiografie van de bekende Nederlandse strafrechtadvocaat Stijn Franken, waarin hij de verharding van het strafrechtklimaat bekritiseert en vertelt over zijn ernstige ziekte. Franken stond als advocaat beruchte personen bij als Lucia de Berk, Volkert van der G. en Willem Holleeder. Hij reflecteert in dit boek op de verharding van het strafrechtklimaat en de toename van levenslange straffen, evenals het gevaar dat ontstaat wanneer mensen het vertrouwen in het strafproces verliezen. Daarnaast vertelt hij over zijn persoonlijke confrontatie met sterfelijkheid. Samen met onderzoeksjournaliste Miek Smilde legde hij zijn inzichten vast om zijn gedachtengoed te bewaren voor toekomstige generaties, en onderzoekt hij de kracht van verhalen en de kloof tussen rechters en veroordeelden. Helder en persoonlijk geschreven.

Stijn Franken (1967) is hoogleraar straf(proces)recht aan de universiteit van Utrecht en strafrechtadvocaat. Hij verwierf landelijke bekendheid door enkele spraakmakende zaken en werd verkozen tot beste strafrechtadvocaat van Nederland. Hij schreef meerdere boeken.