Edoardo Albinati (1956) beschrijft zijn jeugd op een particuliere, katholieke jongensschool en zijn vrienden van toen. De zeer intelligente Arbus en zijn mooie zus Leda, de knappe en fanatiek linkse Stefano Jervi, de streng katholieke Rummo en de neofascistische Max. En natuurlijk zijn favoriete leraar Cosmo van wie hij veel leerde. Veertig jaar later is hij schrijver en leraar in een gevangenis en beschrijft hij hoe in Rome in 1975 een chique buurt wordt opgeschrikt door een beruchte verkrachtings- en moordzaak. Enkele ex-leerlingen van zijn oude school blijken de daders. Veertig jaar lang vraagt hij zich af hoe uit zo'n milieu zulke brute misdadigers kunnen voortkomen. Dan pleegt een van de daders in 2005 opnieuw twee wrede moorden op vrouwen en Albinati voelt de noodzaak om erachter te komen wat zich in het verleden heeft afgespeeld. Hierbij komt hij zijn eigen jeugdzondes tegen. Deze onsamenhangende, langdradige deels autobiografische roman gaat over religie, vriendschap, verloren onschuld en geweld. De auteur is docent in een Romeinse gevangenis en schreef meerdere romans en verhalenbundels. In het Nederlands verschenen onder de titel 'De katholieke school' 2018-11-5027 (2018/45).