Deze debuutroman van de Spaanse schrijfster Aroa Moreno Durán (1981) is het verhaal van Katia, de dochter van een communist die Spanje ontvluchtte tijdens de Spaanse Burgeroorlog. Ze groeit op in Oost-Berlijn. Ze komt in contact met Johannes, een jongen uit West-Duitsland. Zonder haar ouders in te lichten vlucht ze naar West-Duitsland, waar ze trouwt met Johannes en een gezin sticht. Ze wordt er doodongelukkig. Ruim twintig jaar later, na de val van de Muur, gaat ze terug naar Berlijn. Daar ontdekt ze ten volle wat haar vertrek heeft betekend voor haar ouders en haar zus, met wie ze al die jaren geen contact heeft gehad. Katia's verhaal mist psychologische diepgang omdat niet duidelijk wordt waarom ze doet wat ze doet. Waarom wordt ze verliefd op Johannes? Waarom laat ze abrupt haar familie in de steek? Waarom mislukt haar huwelijk? Katia's verhaal is een lege huls. Dat wordt nog eens benadrukt door het schrille contrast tussen haar lichtzinnige maar uitgebreid beschreven vlucht en de dramatische ballingschap van haar ouders, die nauwelijks aandacht krijgt. Psychologische, zwakke debuutroman.