Derde roman (uit 2012) van schrijver en muzikant Auke Hulst (1975). Deze roman verschilde van zijn voorgangers door het sterk autobiografische karakter. Het vertelt het verhaal van vier kinderen in een afgelegen gebied in Groningen dat het 'Ruige Land' wordt genoemd. Na het overlijden van haar man blijkt hun moeder het grootste kind van allemaal: zij ontloopt voortdurend haar verantwoordelijkheden, werkt het gezin steeds meer in de schulden en verdwijnt vaak voor lange periodes van huis. Kai, Kurt, Shirley Jane en Deedee raken verwaarloosd en vervreemd van de wereld. Toch is het leven in hun ‘Pippi Langkous-huis’ ook kleurrijk en spannend, en kent de levenshouding van hun moeder diepere oorzaken. Een oprechte, gedetailleerde weergave van zijn eigen jeugd, vol beeldende anekdotes, filosofisch meanderend, soms dromerig en dan weer hard. Hulst won na deze roman twee keer de Harland Award Boekprijs, met 'Slaap zacht, Johnny Idaho' (2015) en 'En ik herinner me Titus Broederland' (2016).*

* Eerder aangeboden als gebonden editie 2019-45-0935 (2020/12)