Filosoof Jan Keij maakte al naam met boeken over Levinas en Nietzsche. Deze keer probeert hij het denken van de Deense existentiefilosoof Sören Kierkegaard op nieuwe wijze te belichten, door Kierkegaard als 'differentiedenker' te karakteriseren. Waar Hegel een sluitende eenheid nastreefde, wil Kierkegaard de menselijke existentie karakteriseren door middel van het bestaan van spanningsvolle en paradoxale verschillen. Via Levinas en Derrida brengt Keij Kierkegaards mensbeeld in kaart in een helder schema. Vervolgens komen verschillende thema's van Kierkegaards existentiefilosofie aan bod, zoals angst en vrijheid, subjectiviteit, de drie stadia op de levensweg en Kierkegaards ideeën over het geloof (die in seculier-ethische termen worden vertaald). Keij stelt geen accurate Kierkegaard-exegese te beogen, maar vooral constructief verder te willen denken in het voetspoor van deze denker. Of hij recht doet aan deze denker wordt aan de lezer overgelaten. Interessant boek, dat in ieder geval een praktisch perspectief op een complexe denker biedt.