'... ik geilde op misdaad' zo karakteriseert Jean Genet (1910-1986) zelf het leven dat hij beschrijft in zijn grotendeels autobiografische dagboek. Het is geen dagboek in de gebruikelijke zin, maar 'moet iets vertellen over wie ik ben nu ik het schrijf'. Afgestaan door zijn moeder, komt hij al jong in gestichten, tuchthuizen en gevangenissen terecht. Het dagboek beschrijft zijn leven tussen 1932 en 1940. Hij verkeert tussen dieven, hoeren, bedelaars en homo's; hij steelt, bedelt en prostitueert zich en ziet talloze gevangenissen in heel Europa van binnen. Een aantal mannen, niet altijd homo's, speelt een steeds terugkerende rol in zijn leven als zwerver. Hij begint te schrijven aan het dagboek in de gevangenis in 1942. Dankzij een petitie van bekende schrijvers, die inzien dat hij een begaafd schrijver is, krijgt hij gratie in 1949. Daarna schrijft hij tot 1961. Kenmerkend voor zijn ideeën is dat het kwaad wordt verheerlijkt. Genet heeft een geheel eigen stijl, nu eens literair, dan weer spreektaal. Dit dagboek is een klassieker van de Franse letterkunde.