Johan Goossens (1982) is cabaretier, schrijver en docent Nederlands en theater aan een ROC. In deze bundel columns die hij voor Het Parool schreef, komen al zijn talenten samen. Alles uit het leven gegrepen: boeiend zijn vooral zijn observaties op school, over leerlingen die meestal niet erg meewerken maar soms ontroerend eerlijk in hun eigen versie van het Nederlands uitpakken over hun leven, zijn ook niet zo rationele collega's, en stompzinnige eisen van de overheid. Hij verhaalt van zijn reizen maar hij blijft overal tobben over omgangsvormen en wat niet eigenlijk? Zijn goede daden onder vluchtelingen, bejaarden en jongeren gaan geregeld niet helemaal zoals gepland. Hij drinkt fors, verslijt een reeks minnaars, slikt zijn eerste xtc-pil. Hij betreurt geregeld zijn beslissingen zoals de aankoop van een schimmelende stacaravan. Wanneer hij eindelijk een van zijn idolen ontmoet, Herman Finkers, weet hij niet wat te zeggen. Zijn Amsterdam is vol complexe vrienden, behulpzame mensen, winkeliers die te enthousiast naar hem zwaaien. Briljante vondsten, lieve verhalen en humor van hoog niveau. Rake observaties, humor van hoog niveau over het echte leven, nooit kwetsend.