Twente, 1930: Isabel, bijna 21, komt erachter dat ze is voorgelogen door haar oom bij wie ze woont en die een familiegeheim koestert. Ze loopt weg van huis en gaat naar Nederlands-Indië om haar verloren vader op te zoeken. Hoewel haar vader op sterven ligt, is ze blij met het herstelde contact. Het familiegeheim wordt ontmaskerd en Isabel wacht een nieuwe toekomst. In 22 hoofdstukken en een epiloog wordt een kleurrijk beeld gegeven van Nederlands-Indië en een grijs beeld van Nederland in 1930. Dat het destijds in Indië niet deugde tussen de inlander en de kolonist is wellicht bekender dan de verhouding tussen man en vrouw in Nederland in die jaren. Een wrang maatschappijbeeld. Het verhaal is toegankelijk geschreven. Personages worden genuanceerd beschreven: de nederige tante, de dominante oom en de jonge vrouw die voor zichzelf opkomt. Er is een wisselend perspectief. Beschrijving van landschap en zeereis zonder doceertoon. De plot is niet onverwacht, maar de toedracht wel. Te zien als een bijdrage voor de emancipatiegeschiedenis in Nederland. De auteur schreef sinds 1993 een dertigtal historische en streekromans.