Geïnspireerd op de Vertellingen uit Duizend-en-een Nacht, op Koningin Sheherazade die moet blijven vertellen om het leven te houden, vertelt Karosh Taha (1987) haar verhalen. Om het leven te behouden. En begrijpen. Ze vertelt over de kinderen in een Koerdische wijk in een Duitse stad. Steeds opnieuw, steeds vanuit een ander perspectief. Steeds een ander verhaal. Over dezelfde mensen, dezelfde gebeurtenissen, maar heel anders, met heel andere en toch dezelfde gevolgen. Ze vertelt over het meisje Amal dat Younes slaat, de nieuwe jongen. Het begin van hun vriendschap. Het ene verhaal. Ze vertelt over de jongen Raffiq die Younes slaat, de nieuwe jongen. Het begin van hun vriendschap. Het andere verhaal. Taha (1987 geboren in Koerdistan, in 1997 naar Duitsland gekomen, bekroond schrijfster) creëert een vlijmscherp en ontroerend tijdsbeeld van de Koerdische immigranten in Duitsland, van hun cultuur, hun strijd, hun problemen. Tegelijk is dit een universeel verhaal over alle migranten, van alle tijden, over hun aanpassingen, hun heimwee, hun teleurstellingen, hun successen. Leest makkelijk. Belangrijke roman om immigranten te begrijpen. Wat een prachtig boek.