Sicilië, 1924: de zestienjarige Alessio Mainardi moet zijn eindexamens voorbereiden, maar is met zijn vriend Tarquinio meer bezig met meisjes en politiek. Van de mooie Giovanna krijgt hij een anjer in een envelop, maar zij blijft voor hem onbereikbaar: de bloem is slechts een symbool van een liefde waarvan hij veel verwacht. Hij vindt die liefde tijdelijk in het bordeel bij de betoverende Zobeida die zijn liefde wel beantwoordt, maar ook haar houdt hij niet. Intussen gaat Alessio steeds meer sympathiseren met de in Italië opkomende fascistische beweging, gedragen door sociaal-revolutionaire denkbeelden. Deze roman geeft een goed tijdsbeeld van opgroeiende jongeren in Zuid-Italië in de jaren twintig van de twintigste eeuw. De auteur (1908-1966), die in zijn persoonlijke leven een ontwikkeling doormaakte van fascisme naar communisme, wordt in Italië voor dit boek geprezen voor zijn originele, beeldende stijl, doeltreffend en harmonieus. Een herontdekte klassieker.