Een hedendaags toneelstuk over de erfenis van het slavernijverleden. De zwarte acteurs van Raymi Sambo Maakt en de witte spelers van Theatergroep Aluin komen samen om 'de viering van de afschaffing van de slavernij' na te spelen, op 1 juli 1863 op een niet nader gespecificeerde plek in 'de koloniën'. Er heerst echter spanning tussen wit en zwart - de acteurs spreken dezelfde taal, maar hebben duidelijk andere gevoelens over de geschiedenis én over het maakproces van de voorstelling zelf. Een scherp stuk over wie mag spreken over de zwarte bladzijden uit de vaderlandse geschiedenis, over leren luisteren naar de ander en over het erkennen van en omgaan met (overgeërfde) pijn en schaamte.

'Ik zeg toch sorry' is in vlotte spreekstijl geschreven, soms scherp, satirisch en humoristisch, dan weer met een serieuzere ondertoon. Geschikt voor toneelliefhebbers en lezers met interesse in kritische verhalen over het Nederlandse slavernijverleden