Debuutbundel waarin de obsessie voor 'Wuthering Heights' van Emily Brönte als inspiratiebron dient. Verhalende veelal getitelde gedichten met horrorelementen en illustraties van veldkruiden in het kader van het talentontwikkelingstraject 2017 van Slow writing lab. Opening met citaten van Emily Brönte en Kate Bush over de wil zich aan de liefde over te geven en in de droom te blijven voor het noodlot zich voltrekt. In 'De dag dat ik probeerde te achterhalen wat het verlangen was raakte ik in de war' een poëtische analyse in kale taal over wat verlangen en wat wonder is. Dat laatste is afwezig, het eerste is naïef, maar ook gevaar, dat haar verleiden kan. Mogelijk is de taal de hele bundel door zo prozaïsch vanwege de poging zo objectief mogelijk contact te maken met de dode dichter. Maar het is lastig die scheidslijn te blijven aanhouden: 'Ik ben niet wie ik dacht / er zijn versies waarin het persoonlijk wordt'. In 'Slotritueel' gaat het om baden en onschuld, de externe beweging moet nabijheid brengen: 'Ik trek mijn kleren uit / leg mezelf in een bad met aarde / dit is hoe onschuld eruitziet'. Yentl van Stokkum (1991) is toneelschrijver en dichter.