Het baanbrekende Ik wens mijn huis as van de Moskouse dichter en activist Daria Serenko brengt haar schrijnende reflecties uit de periode vlak voor de oorlog en haar poëtische desperate zelfbevraging na de Russische invasie van de Oekraïne in één boek samen.
In het eerste deel, Meisjes en instituties, onderzoekt ze op welhaast laconieke wijze de relatie tussen jonge vrouwen die werken in de culturele staatsinstellingen en de daar heersende absurde patriarchale opvattingen. De sporadische solidariteit houdt geen stand tegen de endemische vrouwenhaat, de eindeloze bureaucratie en bovenal de aanzwellende dictatoriale dreiging.
Na de invasie van Oekraïne door Rusland op 24 februari 2022 verandert Daria Serenko’s kijk op de wereld radicaal. Terwijl ze in de gevangenis zit wegens het steunen van oppositieleider Navalny begint ze aan Ik wens mijn huis as, waarin ze op een urgente en poëtische manier onderzoek doet naar schuld, geweld, activisme en ballingschap.

Daria Serenko, geboren in 1993 in Chabarovsk, Rusland, is dichter, politiek activist en medeoprichter van de Feminist Anti-War Resistance (fas)-beweging, die in februari 2022 werd opgericht om te protesteren tegen de Russische invasie van Oekraïne. Voor haar inzet werd de organisatie bekroond met de Vredesprijs van Aken 2023. Serenko werd door de bbc uitgeroepen tot een van de 100 invloedrijkste vrouwen van 2023