Beer en Eekhoorn zijn dikke vrienden: waar de één gaat gaat de ander. Dat klinkt mooi, maar Eekhoorn wordt soms moe van beer: wanneer hij per ongeluk wordt gelanceerd, of als hij wordt verdrukt. Waar Beer poëtisch hun vriendschap beschrijft ('Ik hoor bij jou, dan zijn we compleet.') kijkt Eekhoorn er anders tegenaan: 'Ik denk dat ik even alleen wil zijn. (...) Het is hier BEREgezellig, maar wel een beetje vol...' Beer heeft het totaal niet aan zien komen, en druipt af. Eekhoorn geniet met volle teugen van de rust, de ruimte, en vooral even geen gedoe. Héérlijk. Maar dat gevoel verdwijnt al snel, want hij mist Beer. En het kost wat overtuigingskracht, maar uiteindelijk vinden te twee elkaar terug. Small speelt met het contrast tussen de grote, van liefde overlopende beer en de kleine, steeds meer geïrriteerde eekhoorn. Beer neemt steeds meer ruimte in, Eekhoorn komt steeds meer in de verdrukking. Ook de achtergrond wordt steeds donkerder, tot het moment dat Eekhoorn tot inkeer komt. Een origneel, herkenbaar verhaal over vriendschap, elkaar nodig hebben en soms ook even niet. Hoeveel je ook van elkaar houdt, het is goed om elkaar ook ruimte te gunnen. Met sterke illustraties die de boodschap ondersteunen. Vanaf ca. 4 jaar.