Hoofdpersoon Annefleur (14) voelt zich vreselijk te kort gedaan in het gezin. Haar broer heeft een ongeluk gehad en heeft daarmee een hersenbeschadiging opgelopen en is deels verlamd. Haar ouders houden te veel rekening met haar broer. Ze beschuldigen haar zelfs van autisme en nemen haar mee naar een psycholoog. Annefleur doet er alles aan om het tegendeel te bewijzen. Met haar vriendin kan ze af en toe uit de benauwende sfeer van thuis ontsnappen. Dan ontdekt ze dat ook haar broer niet gelukkig is met de situatie. Een moralistisch, christelijk verhaal over een lastige gezinssituatie. De ouders willen niet eerlijk vertellen over het drugsprobleem van hun zoon. Dialogen worden eindeloos uitgesponnen en zo uitleggerig dat je het gevoel krijgt dat de lezer niet serieus wordt genomen. Het taalgebruik is eenvoudig met veel spreektaal. Het is geschreven in de ik-vorm. Het verhaal zal pubers in christelijke kringen zeker aanspreken. Aantrekkelijk foto-omslag. Vanaf ca. 12 jaar.