De bundel begint met een kort verhaal over hoe de auteur haar eigen Wikipedia-pagina verandert en dat dit door het automatische computersysteem geweigerd wordt. De daaropvolgende gedichten hebben allemaal een verhalende toon en opvallend veel gedichten lijken gebaseerd op jeugdherinneringen. In de bundel staan ook een aantal columns en een theatertekst. De gedichten zijn toegankelijk, met een licht humoristische ondertoon, die de absurditeit en tegelijkertijd het bijzondere van het alledaagse laten zien. Voorin en achterin staan twee foto's van het straatbeeld in Nederland in de vorige eeuw. Mooi verzorgde uitgave. De auteur schreef eerder drie andere dichtbundels en ze won de Anna Bijns Prijs in 2009 voor haar bundel 'Koerikoeloem'.