Alleen al de uiteenlopende recensies maakten destijds nieuwsgierig naar deze autobiografische roman: ze gewaagden namelijk van 'lijkenpikkerij' én van 'haar beste werk'. Daarbij komt natuurlijk nog de human interest: 'I.M.' staat voor In Memoriam en Ischa Meijer (1943-1995), met wie de schrijfster samenleefde tot diens plotselinge dood. Het staat echter ook voor 'In Margine', de titel van veruit het grootste deel van het boek, dat niet over rouw gaat en eigenlijk ook niet allereerst over Ischa, maar over de liefde. Over hoe een zelfbewuste filosofe zich herleid ziet tot een hulpeloos verliefd bakvisje en daar voluit van geniet. Over de vele tripjes door Amerika van het tortelende duo; over de vele tranen van geluk - het lijkt soms wel een Bouquetje. Toch is het niet alleen het ontbreken van een happy end dat van 'I.M.' meer maakt dan een liefdesromannetje voor gestudeerden. Het is geen grote literatuur, het getuigt zelfs niet altijd van goede smaak, maar het is wel - in liefde en rouw - van dezelfde elementaire kracht als de tekst van Palmens rouwadvertentie: 'Mijn man is dood'. Vrij kleine druk.