Mensje van Keulen (1946) stond met haar debuut 'Bleekers zomer' (1972) meteen aan de top van de literaire wereld en sindsdien bleef ze het thema dat in dit werk aan de orde kwam trouw: de grauwheid van het menselijk bestaan. In deze verhalenbundel wordt een aantal verhalen gebundeld, waaronder 'Bleekers zomer', waarin het huwelijksleven centraal staat. In de verhalen komen de echtelieden er vroeg (vaak) of laat achter dat het huwelijk niet het sprookje is dat menigeen wordt voorgespiegeld. De man en de vrouw in deze verhalen komen al snel van een koude kermis thuis: misverstanden, de onmogelijkheid tot echte communicatie, de rolpatronen. Deze zaken spelen een rol wanneer het gaat om het mislukken van deze relaties. De verhalen zijn niet zozeer somber als wel meedogenloos: als lezer weet je, ook al begint het huwelijk nog zo fantastisch, dit kan alleen maar slecht aflopen. En dat doen de verhalen dan ook. Dus geen voer voor romantische geesten, maar wel voor lezers die houden van scherpe en rake observaties van de mens en literaire verhalen over de man-vrouwverhouding.