Hopeloos maar niet ernstig is de zesde bundel van door hemzelf geselecteerde columns die Gerard Kessels (Nederweert, 1946) de afgelopen twee jaar voor De Limburger schreef. De voormalig hoofdredacteur en journalist van deze krant en haar voorlopers – Kessels was onder meer correspondent in Bonn en Rome – staat bekend om zijn rake typeringen van personen en (actuele) gebeurtenissen en zijn zorgvuldig taalgebruik met mild-ironische ondertonen en nostalgische
zelfspot.

Karakteristieke constateringen:
‘Alles draait tegenwoordig om aandacht en nergens gaat zoveel aandacht in als in holle vaten.’
‘Healing is onder toeristen populairder dan heling onder criminelen.’
‘Het laatste deel van de levensweg wordt afgelegd met de reservesleutels.’
‘Mijn vrouw wil kringlopen, ik doorlopen.’
‘Ik zou willen dat aanstellers, windbuilen en leeghoofden in Nederland wat minder volgers hadden en criminelen wat meer.’

Eerder verschenen van Gerard Kessels:
De nagedachte (2001),
Leven jullie nog? (2003),
Weer geen lintje (2011),
Hij zit achter
het stuur, zij rijdt (2016) en
Dezer dagen (2022).