Door een samenwerking met het Scapino Ballet in Rotterdam in 2010 deed Deckwitz de inspiratie op voor het basisidee van deze gedichtenbundel. Veel van haar teksten hebben als thema 'handen' of 'lichaam'. Typerend voor de gedichten is dat de schrijfster heel duidelijke plaatjes schetst met haar woorden: een flat, een muur, in bed liggen. Toch zijn haar teksten geen 'rijmelarij', maar een filosofisch woord- en beeldspel. Fijne taalgebakjes. Een aantal van deze gedichten verscheen al eerder in verschillende media, zoals in nrc.next, de Poëziekrant en Passionate Magazine. Enkele gedichten zijn aan personen opgedragen, zoals aan Nico Dijkshoorn. Deckwitz is naast dichter ook performancekunstenaar en droeg haar werk o.a. op Lowlands voor. Ze studeerde literatuurwetenschappen. De schrijfster kreeg voor haar debuut 'De steen vreest mij' de C. Buddingh'-prijs voor het beste poëziedebuut van 2012.