In 1925 besluit de Parijse Rosalie Delacroix haar eigen leven te gaan leiden op Malta. Negentien jaar later probeert haar nichtje Florence Baudin haar wanhopig terug te vinden. Een boeiend tijdperk, familiaal en persoonlijk drama, betoverende omgevingen en romantiek. Dit boek bevat alle elementen om een goed verhaal te krijgen. Helaas valt dat tegen. De sfeervolle omschrijvingen lijken vooral de omgeving goed tot leven te brengen, de rest hinkt achterop. Vooral Florence haar verhaallijn weet niet te boeien. Veel mijmeringen, relatief weinig gebeurtenissen en (schijnbaar belangrijke) details die nergens naar leiden. Rosalie beleeft een flink stuk meer, maar ook hier mist diepgang waardoor traumatische gebeurtenissen weinig impact bewerkstelligen. Het geheel weet weinig te boeien en leest meer als een registratie van gebeurtenissen dan een verhaal.

Vervolg op ‘Daughters of War’ 2021-27-1506 (2022/01). Kan losstaand worden gelezen, maar lijkt de leesbeleving te beïnvloeden. Zie a.i.'s deze week voor de Nederlandse vertaling.