De debuutroman van de auteur (1949), die eerder non-fictie schreef, begint met hoofdpersoon Jacob, alias Peer, wiens aandacht tijdens een rondje hardlopen wordt getrokken door een jonge mede-hardloopster met een paardenstaart. Jacob blijft aan haar denken, en nieuwe ontmoetingen die daarop volgen doen hem terugblikken op zijn vroegste jeugd, hoe hij opgroeide als kind en jongvolwassene, en de verscheidene vrouwen die in zijn leven voorbijkwamen. Later zorgt Olga, de vrouw met de paardenstaart, ervoor dat Jacob uiteindelijk toch eindigt bij zijn grote jeugdliefde. Eind goed al goed, lijkt het, tot de twee geliefden met hun boot in een storm belanden, en Jacob wordt geconfronteerd met zijn idee dat hij zijn leven lang al verantwoordelijk is voor het verlies van dierbaren in zijn leven. De roman is lang en slordig opgebouwd, wat een goede redacteur had kunnen voorkomen, en de thematiek en de behandeling ervan te particulier om een groter publiek aan te spreken.