Tijdens de Eerste Wereldoorlog ontmoeten een blind meisje en een Afrikaanse soldaat elkaar op het bankje voor de herberg waar het meisje woont. Zijn 'warme geur zoals van gebrande noten' intrigeert haar. Hij vertelt haar verhalen over zijn gezin en zijn land waarnaar hij zo verlangt. Tijdens hun uren samen lijkt de oorlog even niet te bestaan, maar dan moet de soldaat weer naar het front. Als hij niet terugkeert, besluit het meisje impulsief om hem te gaan zoeken. Het verhaal over deze bijzondere vriendschap wordt beurtelings verteld vanuit het perspectief van het meisje en het perspectief van de soldaat. In prachtige zinnen roept de schrijfster een zintuiglijke wereld op: een wereld van geur, gevoel en geluid. De originele vormgeving maakt het verhaal nog sterker. Het verhaal van de soldaat is afgedrukt op zwarte pagina's, dat van het meisje op witte pagina's. Schilderingen in wit, grijs en legergroen op een zwarte ondergrond tonen fragmenten van het harde soldatenleven. Vanaf ca. 12 jaar.