Op ware feiten gebaseerde roman met twee verhaallijnen. Een Joods echtpaar in de Betuwe duikt in 1943 onder met hun pleegdochter, maar laat hun eigen driejarig dochtertje achter onder de hoede van een dienstmeisje. Dit in de hoop dat de Sicherheitsdienst haar met rust zal laten omdat ze nog zo klein is. Het tegendeel blijkt waar: de burgemeester maakt de SD al na een paar dagen attent op de aanwezigheid van het kindje. Het wordt onmiddellijk afgevoerd naar Westerbork en vervolgens met het eerste transport naar Auschwitz, waar ze direct na aankomst wordt vergast. De andere verhaallijn is die van de pleegdochter die onderduikt zonder te weten dat het dochtertje wordt achtergelaten. Haar verhaal gaat over de afschuwelijke onderduikperiode, de onzekerheid over het lot van het kindje, de onmacht er met elkaar over te praten, haar eenzaamheid als puber en hoe ze lang na de oorlog teruggaat naar het dorp in de hoop nog sporen/verhalen te vinden. Aanvankelijk vlak, allengs zeer indringend geschreven.