Bart Koubaa (1968) heeft met 'Het leven en de dood van Jacob Querido' een zorgvuldige en harde historische roman geschreven. De hoofdpersoon, de jonge joodse Jacob, wordt door zijn vader naar de suikerplantage van zijn oom in Brazilië gestuurd, familie en liefje achterlatend. Het is 1630 en de West-Indische Compagnie controleert de handel op de West. In Koubaa's roman gaat het er niet zachtzinnig aan toe. De overtocht is zwaar en gevaarlijk, het leven op de plantage keihard. Slavernij, uitbuiting en uitputting zijn de norm op de plantage en de jonge Jacob moet pogen zich door het leven te slaan. Hij is van geen betekenis, probeert het goede te doen, maar het goede is vaak niet duidelijk. Na vijftien jaar in een wereld die hij niet zelf koos, gaat het steeds slechter met Jacob die betrokken raakt bij een opstand. Hij verliest zijn positie en wordt speelbal van de gebeurtenissen en de wraak van zijn vijanden. Uiteindelijk poogt hij terug te keren naar Amsterdam, met als enige bezit het schilderij dat zijn vader hem stuurde. Deze roman boeit van het eerste tot het laatste woord.