Dit is het verhaal van Rachel, dochter van een Joodse intellectuele vader en een eenvoudige Jordanese moeder, die opgroeit in het naoorlogse Amsterdam in een door de oorlog aangetast gezin. Na haar vaders dood zoekt ze haar vrijheid en levenspad. In Israël vindt ze haar joodse kant bij de familie van haar vaders eerste vrouw. Ook treft ze hier de vader van haar kinderen. Maar eerst wacht haar nog een groot familiegeheim. Een verhaal vol leven, trauma en fantasie dat sterk gebaseerd is op het leven van de auteur. De auteur (1959) schreef reeds tientallen spirituele boeken, maar debuteert met deze roman, en dat is te merken. De schrijfstijl is nog niet uitgekristalliseerd en wisselt van toon en vorm door het boek. Heel soms doet deze even aan de stijl van Zafón of Zusak denken om net zo snel weer zakelijk of met grote snelheid door de gebeurtenissen heen te gaan om maar zo veel mogelijk summier te kunnen vertellen. De intentie is goed, het verhaal de moeite waard, maar de vorm laat te wensen over, waarbij ook het grote aantal spel- en taalfouten niet bevorderlijk werkt.