Rond het jaar 117 kende het Romeinse Rijk zijn grootste expansie onder twee opvolgende keizers, Trajanus en Hadrianus. In deze periode had ook Romeins Nederland zijn welvarendste fase, te beoordelen naar de omvang van nederzettingen en andere archeologische vondsten. Trajanus trad nog op in de traditie van de keizer-veroveraar, zoals zijn voorgangers. Hadrianus was een bestuurder die zich concentreerde op cohesie en consolidatie en accepteerde dat niet alle grenzen houdbaar waren. Op bijna journalistieke wijze wordt verslag gedaan van hun persoonlijke aanwezigheid in de Lage Landen, waarbij geschreven bronnen en archeologische vondsten optimaal worden gecombineerd. Sommige sporen zijn zelfs nog in het landschap te herkennen. Speciale aandacht is weggelegd voor Forum Hadriani, het huidige Voorburg. De schrijver, die onderzoeker en publicist is, onderbouwt overtuigend dat de verschijningsvorm van deze plaats de bestuurlijke keuzes van haar stichter Hadrianus reflecteert. Geeft een interessant en vooral levendig beeld van een bloeiperiode, waarin de Romeinse aanwezigheid in de Lage Landen nog definitief leek.