Het geheugen van een huis

Het geheugen van een huis

    Mediumsoort
    Boek
    ISBN
    9789492241559
    Verschijningsdatum
    Jaar van uitgave
    2023
    Taal
    Nederlands
    Categorie
    Non-Fictie
    Leeftijdsgroep
    Volwassenen
    SISO
    875 - ca. 1880 - 2000
    Moeilijkheidsgraad
    Gemiddeld
    Onderwijsniveau
    H - Bovenbouw havo/vwo
    Uitgever
    Uitgeverij Magonia
    Editie / Druk
    Eerste druk
    Aantal pagina's
    59 pagina's
    Hoogte
    210
    Breedte
    128
    Aantal banden
    1
    Bestelnummer
    2023060114
    NUR code
    306

    Aanschafinformatie

    Een geëngageerde dichtbundel over tijd, vergankelijkheid en ontheemding. In zeven in elkaar overlopende cycli beschrijft Fleur Bourgonje een uit elkaar vallende werkelijkheid. De samenhang tussen woning en bewoner wordt gesloopt, met ontreddering en ontheemding zijn het gevolg. Dichtbij - in het eigen huis - en ver weg, waar oorlogen steden in puin leggen en de bewoners dwingen tot een nomadenbestaan. Daar is een stationshal, tenten of boot de vervangende woning. Voor de dichter is dat de taal, als tegenwicht tegen het geweld van geweer en moker.

    De gedichten in 'Het geheugen van een huis' zijn in een heldere, trefzekere stijl en in verhalende vorm geschreven, met pakkende beelden. Voor een breed tot geoefend publiek van poëzieliefhebbers.

    Fleur Bourgonje (1946) is een Nederlandse schrijver en dichter. Vanuit Zuid-Amerika schreef ze lange tijd reportages voor o.m. De Groene Amsterdammer, Vrij Nederland en Spaanstalige bladen. Daarnaast publiceerde ze vele gedichten, romans en verhalen. Ze ontving de Betje Wolffprijs voor haar gehele oeuvre.

    Uitgeversinformatie

    Net als in eerder werk staan in ‘Het geheugen van een huis’ de tijd en de vergankelijkheid centraal.
    In zeven in elkaar overlopende cycli beschrijft Fleur Bourgonje een uit elkaar vallende werkelijkheid: de samenhang tussen woning en bewoner wordt gesloopt. Ontreddering en ontheemding zijn het gevolg. Dichtbij – het eigen huis – en ver weg, waar oorlogen hele steden in puin leggen en de bewoners dwingen tot een nomadenbestaan.

    Voor de verjaagden ver weg is een stationshal, tenten of boot de vervangende woning. Voor de dichter is dat de taal. De taal als blijvend huis – en als tegenwicht tegen het geweld van geweer en moker.