In dertien colleges, gehouden door Martin Heidegger (1889-1976) in 1955/56 aan de universiteit van Freiburg en één lezing uit 1956 gegeven in Wenen en Bremen, probeert de omstreden Duitse filosoof aan te tonen dat niets bestaat zonder dat daarvoor ook een reden, een beredeneerbare grond, aanwezig is. De Duitstalige titel van het boek 'Der Satz vom Grund', uitgegeven in 1957, is op zich reeds stof voor een filosofische discussie. Mark Wildschut (1957, de Nederlandse Heidegger-kenner en vertaler van Duitse filosofische werken en winnaar van de Nederlands Letterenfonds Prijs, heeft gezorgd voor een briljante Nederlandse vertaling. Het stugge en vreemde taalgebruik van Heidegger vertalen naar woorden en begrippen zoals de filosoof het bedoelde, is op zich een huzarenstuk. In de 'Opmerking van de vertaler' (p.161) wordt uitvoerig aandacht besteed aan de keuze van het woord 'beginsel' als vertaling voor 'Satz'. Heidegger neemt de lezer mee op een tocht door de geschiedenis van dit beginsel - niets bestaat zonder reden - vanaf de oudheid, over Leibniz, tot de hedendaagse filosofen. Een standaardwerk voor wie Heidegger wenst te doorgronden.