Twaalfhoven komt op voor een onconventionele aanpak van kunst. Muziek bv. is niet voor muffe concertzalen, je moet durven muziek uit de concertzalen te halen. Je mag kunst ook niet louter aan professionals toevertrouwen: het publiek moet bij zichzelf een kunstenaarsmindset activeren. De auteur richt zich bewust tot zijn publiek. Hij roept het op tot een meer actieve rol. Dit verklaart de wat vreemde titel van het boek. Met deze instelling krijg je ook een andere kijk op de problemen van een snel veranderende wereld. Je leert in alles de alledaagse schoonheid waar te nemen. Na het waarnemen komt het voelen (hoofdstuk 2). Om creatief te kunnen zijn (hoofdstuk 4) moet je eerst nadenken (hoofdstuk 3) over wat je wat je precies wil bereiken. Het boek is ook een autobiografie en vertelt over de vele initiatieven en reizen, van Syrië tot Brazilië, van Bosnië tot Cyprus, die Twaalfhoven heeft gemaakt. De auteur noemt zichzelf een onverbeterlijke idealist. Hij wil niet alleen kunst op een hoger niveau tillen, maar ook de heersende patronen in de samenleving doorbreken.