Autobiografische ontwikkelingsroman met als ambivalent hoofdthema 'afkomst' van de veelbekroonde Bosnisch-Duitse schrijver (1978). Het is het eeuwige tussen-schip-en-wal thema van de gevluchte asielzoeker: wat is thuis? Een legitieme vraag, zeker als het land waar je vandaan komt (Joegoslavië) officieel niet meer bestaat. Anders dan in eerdere romans (zoals 'Vor dem Fest') is dit een ik-vertelling, een die steeds met humanistische empathie om zich heen kijkt en niet in de val van bitterheid trapt. Het knappe van deze roman is dat de auteur een vorm heeft gevonden die recht doet aan het ongrijpbare van het thema: niet alleen schakelt hij in zijn beschrijving als komende schrijver ironisch, stijlvol en elegant in steeds andere pogingen heen en weer tussen verleden (het bezoek aan de geliefde, langzaam dementerende oma in Visegrad) en heden (in Heidelberg en Hamburg, waar hij scherp oordeelt over de vigerende vluchtelingenhaat in Duitsland), maar laat de lezer op het eind zelfs op zijn Julio Cortázars via hink-stap-sprong het verhaal bepalen. Terecht door de kritiek hooggeprezen. Winnaar Deutscher Buchpreis 2019. Winnaar Europese Literatuurprijs 2021.