In 1321 verscheen de eerste volledige uitgave van Dante Alighieri's meesterwerk 'Divina Commedia'. Al eind 1319 of begin 1320 kreeg Dante een reactie van een zekere Giovanni del Virgilio. Belangrijkste punt van kritiek was dat Dante zijn meesterwerk niet in het Latijn geschreven had, maar in het Toscaans, Dantes moedertaal. Dat alles schreef Giovanni del Virgilio in een hexametrisch briefgedicht, dus perfect qua metrum. Dat liet Dante niet op zich zitten, hij reageerde per omgaande, ook in het Latijn en ook met een briefgedicht. In de maanden die daarop volgden, schreven beiden nog enkele malen naar elkaar. Door Dantes dood in 1321 kwam er een einde aan de briefwisseling. Classicus Patrick Lateur heeft in dit Dantejaar vier zogenoemde eclogen (herderszangen) van Dante en Giovanni del Virgilio vertaald. Ook bevat dit charmante boekje het grafschrift dat Giovanni del Virgilio schreef. De vertaalde tekst, naast het originele Latijn, laat bijvoorbeeld zien hoe rijk hun taal aan metaforen is. Het is goed dat Lateur de tekst ook uitgebreid verklaard heeft, wat de leesbaarheid vergroot.