Safranski (1945) maakte eerder naam met een levensbeschrijving van Schopenhauer. Hij waagt zich hier aan Heidegger (1889-1976), een der belangrijkste filosofen van de twintigste eeuw, en slaagt uitstekend. De titel geeft precies de werkwijze aan: een biografie waarin de ontwikkelingsgang van Heidegger wordt verbonden met de voortgang van zijn denken en wel in interactie met andere belangrijke - vooral Duitse - wijsgeren en hun tijd. Daarbij besteedt Safranski veel aandacht aan het nazistisch verleden van Heidegger; toch verbindt hij diens fascinatie door het nationaal-socialisme slechts enigermate met zijn wijsgerig denken. Hij spreekt geen oordeel uit doch laat zien dat Heidegger zich niet onderwerpt aan een zelfonderzoek. Hij beschrijft hoe Arendt en Jaspers, die in zeer nauw contact met Heidegger hebben gestaan, wél tot een oordeel zijn gekomen: 'Hij heeft letterlijk geen karakter, zeker ook geen bijzonder slecht karakter. Desondanks leeft hij met een diepgang en een hartstocht die je niet licht vergeet' (Arendt). Safranski heeft een magistrale biografie geschreven, méér nog biografie dan wijsgerige introductie. Voortreffelijke vertaling. Inhoudelijk ongewijzigde paperbackeditie. Kleine druk. Ongewijzigde herdruk.