Ian vindt het nieuwe buurmeisje Hetty erg leuk, maar zijn oom Ron Pollard vindt hij de saaiste bezoeker die je over de vloer kunt krijgen. Oom praat met stemmen die in zijn hoofd zitten en 'van de andere zijde komen'. Maar die hebben niks bijzonders te vertellen. Het gaat altijd over sokken en over blauwe onderbroeken, terwijl oom intussen stapels snacks naar binnen werkt. Bovendien blijft hij ongenood weken plakken. Het gezin kan er niet meer tegen. Ian wil per se proberen de ongewenste gast te dumpen. Daarvoor moet hij een plan maken en misschien een helper zoeken. In samenwerking met zijn nieuwe buurmeisje en een oude babyfoon kan hij oom wellicht een loer draaien en tot vertrek bewegen. Dit boekje wordt op het omslag aangeprezen als 'dyslexievriendelijk'. (Onderzoeksresultaten tonen echter aan dat de pretentie van mogelijk succes van een speciaal lettertype, meer interlinie en spatiering voor dyslectici toch gerelativeerd dient te worden.) De tekst met bijbehorende computergeanimeerde, zwart-witte illustraties is geschreven op een ERK-niveau A2-B1. Vanaf ca. 8 jaar.