Dit is geen verhaal in de klassieke betekenis van het woord. Het is een verzameling fragmenten van de hoofdpersoon op reis, in bijzondere vervoermiddelen. Bijvoorbeeld een 'Strichflieger', een voertuig in de ruimte die een streep trekt door de lucht en condensstrepen achterlaat. Sporen trekken in ruimte en tijd. Misschien is dat ook wel het beste resume van dit boek. De auteur neemt je mee op reis, deelt wederwaardigheden met een haas, waardoor de gedachte-uitwisseling iets directs en onbevangens krijgt. En na verloop van tijd krijgt het verhaal iets meer structuur wanneer de auteur over haar oma verhaalt en daar is sprake van liefdevolle zachte observaties. Haar verhaal beweegt zich lichtvoetig maar niet gemakkelijk door de wereld van de muziek, fotografie en poëzie. Dus, wanneer de lezer een verhaal zoekt met een begin en een einde, dan is dit niet een verstandige keuze. Maar wanneer de lezer voorbereid is op springerige teksten, observaties, verzuchtingen, nou, wie weet. Het boek doet denken aan 'Alice in Wonderland'.

Shortlist Deutscher Buchpreis 2024