Irene Hannon’s vorige boek ‘Cranberryzomer’* speelde zich ook af in het fictieve stadje Hope Harbor. De bewoners van deze kustplaats vormen een hechte gemeenschap waarbinnen er voor elkaar gezorgd wordt. BJ Stevens is een architecte die vrijwel direct na de eerste ontmoeting valt voor Eric, zoon van haar opdrachtgever en succesvol advocaat. BJ is voorzichtig en Eric weet nog niet of hij in Hope Harbor gaat blijven, dus gebeurt er weinig in afwachting van wat komen gaat. De opzet van het verhaal lijkt op de succesformule van de vroegere Bouquetreeks, met het verschil dat de hartstocht in dit boek geen rol van betekenis krijgt. Het draait vooral om de zorg voor elkaar en de ontluikende liefde tussen de hoofdpersonen. Het verhaal wordt door verschillende personages verteld, maar vooral door BJ en Eric. Die afwisseling doet het prettig leesbare verhaal goed. Er ontbreekt alleen een echt plot en daardoor de nodige spanning. Als lezer word je niet echt getriggerd om deze tamelijk voorspelbare roman door te blijven lezen

.

*2019-11-5678 (2019/33).