Onverwacht slotdeel van de zowel door critici als lezers geprezen bestseller-serie 'Alle Toten fliegen hoch' (gebaseerd op een 6-delige serie toneelvoorstellingen over zijn eigen leven) als gevolg van een plotselinge beroerte enkele maanden na zijn 51ste verjaardag van de Duitse acteur, toneelregisseur en auteur (1967). Velen genoten van de humoristisch-melancholieke toon in de vier eerdere boeken, waarbij soms ook ingrijpende gebeurtenissen een grote rol speelden, zoals de dood van een broer. Het is opmerkelijk dat hij zijn eigen onnavolgbare pareltjes van observeringsvermogen en humoristische oneliners weet te behouden. Ook de minder leuke kanten komen aan bod, zoals de angst nooit meer zijn vak te kunnen uitoefenen, het gebrek aan privacy (later krijgt hij een eenpersoonskamer omdat hij door een verpleegster wordt herkend) of de ruwe douchebeurt door twee verplegers. Sommige details lijken nog te persoonlijk (hierbij wreekt zich het feit dat hij het boek al enkele maanden erna heeft geschreven), maar menig lezer die eenzelfde kwaal heeft (gehad), zal er door verlicht en getroost worden.