In 1930, toen in de Sovjetunie de macht van de communisten zich gestabiliseerd had en pogingen werden gedaan om de 'nieuwe' maatschappij en economie op marxistische grondslagen in te richten (door een definitief einde te maken aan de kapitalistische productiewijze), toonde een groep dissidente communisten en anarchisten in vooral Duitsland en Nederland zich kritisch over de ontwikkeling van het staatscommunisme in de Sovjetunie. In 'Grondbeginselen der communistische productie en distributie' probeerde deze kritische Groep van Internationale Communisten (Holland) een wetenschappelijk onderbouwd alternatief te bieden, daarbij teruggrijpend op de geschriften van Karl Marx en Friedrich Engels. Bijna een eeuw later wordt dit werk en de daarin vervatte ideeën aan de vergetelheid ontrukt. Het is overigens wel de vraag in hoeverre dit hoog-theoretische geschrift in het huidige tijdsgewricht, waarin de aantrekkingskracht van het communisme als maatschappelijk alternatief niet groot lijkt, een breed lezerspubliek zal trekken. Met voetnoten en een literatuurlijst.