Toen de auteur 15 jaar was, kreeg ze de memoires van haar Franse opa Anatole cadeau. Aan de hand daarvan gaat ze als ze volwassen is op zoek naar het verleden van haar opa, die in de Tweede Wereldoorlog gedwongen werd deel te nemen in de Wehrmacht, hoewel hij inwoner was van Elzas-Lotharingen dat destijds bij Frankrijk hoorde, maar door Duitsland ingelijfd werd. De verwarring en de onduidelijkheid over deze politieke gebeurtenis liet diepe sporen na bij Anatole, die alles wat Duits was verwierp, zelfs zijn latere schoonzoon. Hij werd een kille en emotieloze man, die nooit iets van zijn verleden prijsgaf. De auteur leert tijdens haar zoektocht dat haar familie is uitgegaan van aannames die niet altijd waar bleken te zijn. Ze komt uiteindelijk tot heel andere inzichten omtrent het verleden van haar voorouders en het geheim van haar grootvader in het bijzonder. Bovendien geeft het boek een goed beeld van de geschiedenis van het gebied. Of alles in het boek feit of fictie is, wordt niet duidelijk. Dit is de derde roman van deze auteur, die eerder een aantal kinderboeken schreef.