Dit is al weer de vijftiende (ongewijzigde) druk van de vertaling van een van de meest briljante boeken van de afgelopen decennia. Uitgangspunt is de stelling van Gödel, die inhoudt dat een wiskundig systeem nooit volledig geformaliseerd kan worden: hoe je ook begint, er blijven altijd stellingen over die wel waar naar niet bewijsbaar zijn. Dit heeft ingrijpende implicaties; niet alleen voor het onderzoek van formele talen, maar ook voor bijvoorbeeld kunstmatige intelligentie en voor het mind-body probleem. Kern van de problematiek zit in de zelfverwijzing, die Hofstadter magistraal verbindt met fuga's van Bach en prenten van Escher. Absoluut didactisch hoogtepunt zijn de uitermate geestige dialogen tussen Achilles, de Schildpad en de Kreeft, waarmee de schrijver deze abstracte materie aanschouwelijk maakt. Ongewijzigde herdruk.