Coley verhuist midden in de zomer naar haar vader als haar moeder zelfmoord pleegt. Vol verdriet en schuldgevoel, komt ze in een klein dorpje terecht waar iedereen elkaar kent. Behalve zij. Ze kent niemand, kent de plaats niet, en kent haar vader niet. Als ze het dorp gaat verkennen komt ze op de eerste dag Sonya tegen, en valt direct als een blok voor haar. En Sonya lijkt voor haar te vallen, maar het gaat niet zo makkelijk. Waar Coley haar gevoelens erkent, doet Sonya dat niet, wat leidt tot verdriet en verraad. Als Sonya naar danskamp gaat na, voor Coley’s gevoel, de ultieme daad van verraad, krijgt Coley eindelijk de kans om zichzelf verder te ontdekken. Wie is ze na de dood van haar moeder, en wat mag ze van zichzelf voelen? Ook staat ze zich langzaam aan toe om haar vader te leren kennen, en waarderen. Het verhaal leest wat stroef, dat heeft er vooral mee te maken dat je alles vanuit Coley beleeft, en dus ook het verdriet en de irritatie over Sonya en haar gedrag overneemt. Een mooi boek over jezelf leren kennen, ontluikende liefde en verdriet. Met expliciete verwijzing naar zelfmoord en drugs. Vanaf c.a. 15 jaar.

Geschikt voor YA.