Enige maanden uit het leven van de schilder Walter Raam. Deze in de ik-vorm vertelde roman toont de hoofdfiguur in een nogal deplorabele fase van zijn jonge leven: van behoorlijk schilderen is sinds lang geen sprake en de vraag is of hij zijn status als 'jong en begaafd' kan continueren. Bovendien heeft zijn grote vriendin hem verlaten. Voorts is hij verslaafd aan cocaïne, liefst in combinatie met alles wat verder maar lekker is voor de geoefende escapist. Dit mag naar inhoud voornamelijk zielig heten, toch heeft de roman aanzienlijk meer te bieden. Zo krijgt de lezer via vele beschrijvingen van feesten, tripjes, hevige gesprekken en uitspattingen een aanzienlijke hoeveelheid informatie over het jargon binnen de Amsterdamse grachtengordel eind jaren tachtig, de gewilde muziek, de juiste dranken, dope, kleding etc. Dit alles komt tot ons in een waanzinnig tempo, vol overdrijving en hevige effecten. Maar: heel boeiend, heel gek. In het laatste deel van de roman wordt de tragische ondertoon manifest en wordt duidelijk in welke mate deze levens failliet zijn. Ondanks de matige compositie en het soms wat clichématige, vlakke taalgebruik is dit een bijzonder aantrekkelijk boek.