Het valt niet mee om deze zeer goed ontvangen roman van de Britse auteur (1982) een plaats te geven. Het oogt somber en op sommige momenten humoristisch, maar ook droevig en uitdagend. Laurie is een schoonmaakster aan de Universiteit, die bij thuiskomst merkt dat haar echtgenoot Mark is verdwenen. Ze wacht een aantal weken voordat ze zijn vermissing aangeeft bij de politie, omdat zij haar handen vol heeft aan haar dementerende vader en diens verzorgster. Vanuit Laurie's perspectief zien we niet alleen haar eigen gestoorde en complexe persoonlijkheid maar ook dat van sommige vrienden om haar heen en hoe het komt dat ze in de steek gelaten is. En waarom moet Laurie steeds aan het vermoorde meisje van jaren geleden denken? Ze kijkt (met een glas wijn in de hand) op een bijzondere manier terug op de gebroken relaties van weleer en verwondert zich over de vreemde eigenschappen van Mark. Valt er binnen hun huwelijk nog iets te redden? De literaire verteltrant is boeiend en complex, de onsympathieke personages een reflectie van de hedendaagse (media) cultuur.