Herdruk van het buitengewoon mooie romandebuut van de schrijver van novellen, kinderboeken, columns. In dit autobiografisch boek legt hij zijn pseudoniem af en beschrijft als Tjit Reinsma (1945) het besloten, godvruchtig gezin waarvan hij zo lang 'loyaal onderdeel' is geweest. Aanleiding is het opruimen van het ouderlijk huis na de dood van zijn moeder. Obsessioneel precies en met vele montere, geestige gelegenheidsfilosofieën typeert hij de personen, voorwerpen en gebeurtenissen uit zijn jeugd. De dood van een broertje en een zusje, lang geleden, overschaduwen het beeld van een zonnige en ook wat tuttige tijd, waarin iedereen van vlak na de Tweede Wereldoorlog veel zal herkennen. Ook zelfanalyse zorgt voor schaduw. We lezen hoe het altijd reflecterende, gevoelige kind van toen als volwassene terechtkomt in een heilloze spiraal van denken-om-het-denken. Daaruit kruipt hij weer te voorschijn met een subtiel soort steun van de ouders en vooral van zijn vrouw. Want inmiddels heeft hij zelf een gezin gesticht, waarover hij al even geestig en met bijna plechtige liefde rapporteert. Voornamer pleidooi voor het gezin dan dit voorbeeldige boek bestaat er niet. Kleine gebonden uitgave; kleine druk. Klein formaat.