'Meer Gilliams dan Boon.' Dat zegt de hoofdpersoon over deze 'episodische coming of age-roman'. In negen korte episodes/verhalen (waarvan enkele in 'premature vorm' eerder zijn gepubliceerd in het literaire tijdschrift nY) wordt het leven beschreven van een jongeman die opgroeit in Turnhout en vervolgens naar de kunstacademie in Antwerpen gaat, waar hij een door drank en seks vertroebeld zoekend leven lijdt. In deze debuutroman worden verhaal en taal steeds verwarrender, net als het leven van de hoofdpersoon zelf. In een van de vele gesprekken stelt de hoofdpersoon: 'Het is geen literatuur. Het is gewoon documentatie, persoonlijk. Het is conceptueel, een tekst als een zichzelf verterend bewustzijn.' Een kernachtige samenvatting. 'Generator' poogt beeldend en poëtisch te zijn (en doet inderdaad bij vlagen denken aan Maurice Gilliams) en daarmee wordt de beschreven crisis goed verwoord, maar het geheel is ook dermate verwarrend (soms is volstrekt onduidelijk wie aan het woord is) dat het lastig blijft de aandacht erbij te houden. Wat meer Louis Paul Boon was wellicht beter geweest. Een poëtische maar niet uitgebalanceerde debuutroman, die net iets te hoogdravend is om boeiend te zijn.