In 1994 fuseerden vier kerkelijke organisaties tot Oecumenisch Instituut Kerk en Ontwikkelingssamenwerking OIKOS. Een kwart eeuw later werd deze stichting opgeheven, wat aanleiding was voor oud-medewerker en laatste directeur Renkema om de geschiedenis op te schrijven - met het oog op de toekomst. In het eerste hoofdstuk beschrijft hij het ontstaan en de veranderingen van de organisatie; de rode draad is humanisering van internationale verhoudingen. Vervolgens gaat hij in op de ethische bronnen van OIKOS, die liggen in de christelijke sociale leer. De thema's van het werk staan in het derde hoofdstuk: economische vragen, duurzaamheidskwesties, internationale samenwerking en programma's in Nederland werden aangezwengeld. Vervolgens kijkt Renkema vooruit: de uitdagingen op het gebied van mondialisering, internationale instituties, conflicterende wereldbeelden en eerlijke verdeling blijven acuut. Hoe de erfenis van OIKOS hierbij kan blijven inspireren, is het onderwerp van het laatste hoofdstuk. Het vlot geschreven boek maakt de positieve bijdrage van kerken aan maatschappelijke kwesties en debatten duidelijk. Voorzien van talrijke voetnoten.