In haar tweede roman vertelt deze sf-schrijfster (1969) hoe een feministische tijdreizer teruggaat naar de 19de eeuw om veranderingen in de tijdlijn die vrouwenrechten ondergraven te corrigeren. Tijdreisverhalen zitten vol potentiële valkuilen voor onvoorzichtige auteurs. Newitz weet dit redelijk te voorkomen door strikte regels aan het reizen te stellen (om vervolgens een personage te introduceren die de regels kan omzeilen) en door het verhaal klein te houden. Ze concentreert zich op twee vertellers: de tijdreiziger Tess en een puber uit de vroege jaren 90, Beth. Beide personages blijken verbonden te zijn en hun beslommeringen worden fraai en zeer stijlvol verhaalt. De auteur heeft haar historische huiswerk goed gedaan; met name het Chicago van de 1893 World Fair wordt treffend neergezet, met kleine rollen voor historische figuren. Het consistente plot komt tot een afronding. Een sterke roman met literaire kwaliteiten.