Moederliefde is een absolute voorwaarde voor een gezonde ontwikkeling van kinderen. Diane moet die liefde helaas ontberen: zij is bij haar geboorte al zo mooi dat de moeder, Marie, toch ook een heel mooie vrouw, jaloers op haar is. Zij verzorgt haar, maar schenkt haar geen liefde. De volgende twee kinderen ontvangen wel haar volle liefde, zelfs te veel. Diane verdraagt dat niet; ze wordt verder opgevoed door haar grootouders. Als geneeskundestudent heeft ze een voorkeur voor cardiologie. Ze maakt zo kennis met een lector cardiologie, Olivia. Diane helpt Olivia om hoogleraar te worden. Olivia blijkt een verwaarloosde dochter te hebben, voor wie Diane een zwak opvat. Het komt uiteindelijk tot een breuk tussen beide vrouwen, met een verrassende afloop. De roman leest als een modern sprookje. De stijl is vrij rechttoe-rechtaan, met soms een verrassende metafoor. Nathalie Nothomb (1966) is een succesvol schrijfster. Haar romans zijn in veel talen vertaald.