Said en Tiwa leken altijd met elkaar verbonden. Tot op de dag dat Said naar een kostschool vertrekt, hun briefwisseling stopt, en er een tragedie plaatsvindt bij de familie van Tiwa. Als Said thuiskomt, om de begrafenis van een bibliothecaresse bij te wonen, die hem altijd heeft gesteund, is het niet makkelijk om tijdens het einde van de Ramadan met elkaar in feeststemming te komen. De verhoudingen tussen Said en Tiwa worden op de proef gesteld maar langzaamaan beginnen ze elkaar weer te waarderen. De zus van Said blijkt een grote maar goedbedoelde rol gespeeld te hebben in die afgekoelde relatie.En het islamitisch ontmoetingscentrum moet tussendoor ook nog gered worden. Het verhaal verloopt soms te traag, veel nutteloze dialogen en te veel beschrijvingen. De titel verwijst naar de begrafenis van de bibliothecaresse en de Eids (suikerfeesten) die de situatie tussen Said en Tiwa op scherp hebben gezet. Langzaamaan ontdekken we de oorzaak. Het happy end van het boek komt een beetje te plotseling maar dit is een prima te lezen verhaal. Vanaf ca. 14 jaar.

Geschikt voor YA.